Zelfs haar naam is mooi

Vanuit Mariehamn gaan we de Finse archipel in, eilandje hoppen. Nou ja, het eerste deel is nog Åland, de autonome provincie van Finland, en dus hebben wij het Ålandse gastenvlaggetje in top. Het gebied is nog uitgestrekter en meer verstild dan in Zweden, het zijn als het ware grote meren met beboste eilanden en soms rotseilanden. Huizen zijn er nauwelijks. Het is prachtig, zeker bij dit mooie weer: heet en geen wind.

Tot nu toe doet de boot -en zijn bemanning- het uitstekend, maar nu laat de stuurautomaat -de automatische piloot- het afweten. Na enige tijd begint ie te piepen en houdt ie de koers niet vast. En de snelheidsmeter die de snelheid over water meet, doet het ook al niet. In de haven maken we het wieltje schoon dat de snelheid meet. En jawel, nu doet de stuurautomaat het ook weer! Wellicht zit er een verbinding tussen beide onderdelen?

Het ritme deze week is om rond 8 uur te vertrekken en rond het middaguur aan te komen; er is dan plaats genoeg in de haventjes. Na ons vertrekt telkens een andere Nederlandse boot, die wij vervolgens in de volgende haven helpen met aanleggen. ’s Middags wandelen wij of fietsen wij. Een mooi eeuwenoud kerkje is er te zien in Kumlinge en een batterij uit 1910, de tijd dat Finland deel van Rusland was, in Katanpää. Bedenk dat Finland pas in 1918 een onafhankelijke staat is geworden.  

Vanuit Katanpää, waar wij het Finse gastenvlaggetje hebben gehesen, varen wij naar Uusikaupunki. Die naam is zo mooi dat wij deze stad niet over willen slaan! Op 60°47’ noorderbreedte ligt de stad, Scheveningen ligt op 52°04’ noorderbreedte, hemelsbreed is dit 950 km. De Noordkaap, waar neef Wouter pas is geweest, ligt vanaf Uusikaupunki hemelsbreed nog eens 1180 km noordelijker, wat een afstand!!

We komen in een haven te liggen, waar het gezellig toeven is op het terrasje. We kijken uit op een park, wat willen we nog meer. De stad is in het begin van de 17e eeuw gesticht en er is altijd flink handel gedreven. De haven heeft ook de naam Pakhuis, maar dan in het Fins. Het centrum grenst eraan. Traditionele houten huizen in het centrum en brede straten, om overslaan van brand te voorkomen. Er zijn veel historische plekken te bezichtigen.

Wij hebben behoefte om ons weer eens in te spannen en trekken er op zaterdag met de fiets op uit. De fietsroute leidt ons dwars door de bossen, met pijn- en loofbomen. De berken hebben al gedeeltelijk gele blaadjes, door de aanhoudende droogte. We zwemmen onderweg in een meertje, dat verfrist; dat mag ook wel, het is warm, 26°.  In totaal fietsen we 50 km, een hele prestatie. ’s Avonds gaan we uit eten, en daar smaakt bij dit weer een ½ liter bier uitstekend bij.