De drie Baltische staten

We zijn nu, na Estland en Letland, in de derde Baltische staat: Litouwen. Deze landen zijn de afgelopen eeuw ongelooflijk zwaar geteisterd. Vrijheid kennen ze pas sinds de negentiger jaren. Het is een belevenis om te zien hoe het er nu aan toe gaat. Overal wordt gewerkt aan een betere toekomst. Vooral Estland is bekend vanwege de voortvarende ICT ontwikkelingen. Dat merk je aan de informatie op internet, maar bijvoorbeeld ook aan het betalingsverkeer. Esten, waar we aan boord waren uitgenodigd, vertelden wel dat genoegzaamheid dreigt als gevolg van de Europese subsidies, die komen ‘aanwaaien’. Volgens hen doet Letland het nu beter dan Estland. Op straat is te zien dat er in ieder geval nog veel moet gebeuren. De contrasten zijn zeer groot. Naast gebouwen die lijken te zijn neergezet om te tonen er ook bij te horen, is er ongelooflijk veel verval. Een voorbeeld is Liepaja. Het halve stadscentrum ligt open vanwege de bouwwerkzaamheden. Maar als je op de fiets, zoals wij, naar andere delen van de stad gaat zie je ‘appartementen’complexen waar de Bijlmer in de slechte dagen bij verbleekt. Het stadsdeel Karosta was een halve eeuw van de buitenwereld afgesloten. Er was een Russische marinebasis. De officieren woonden in de appartementen waar nu de minder bedeelden een onderkomen vinden. Het ziet er vaak treurig uit. We hebben ook de militaire gevangenis in dit stadsdeel bezocht. Tijdens de Russische overheersing werd mariniers hier discipline bij gebracht. Om te ervaren hoe dat was kun je een nacht in een cel doorbrengen. We zijn toch maar teruggegaan naar de Animato. 

De broer van Marie-Claire, Paul, heeft de Animato na twee weken in Ventspils verlaten. We hebben fijne en gezellige tijd samen gehad. We hebben heel veel kunnen zeilen, zonder de motor te hoeven gebruiken. Soms ging het er ruig aan toe, maar de meeste trips waren relaxed. 

Een van de aantrekkelijke kanten van ons reis is dat stad en natuur elkaar afwisselen. Gisteren hebben we ons met de bus 50 km de landtong (1,5 - 2 km breed) vanaf Kleipeda naar Nida op laten nemen. Daar is de grens met de Russische enclave Kaliningrad. Na enig gedoe kregen we onze vouwfietsen mee in de bus. De terugweg hebben we helemaal gefietst. Het is een wonderschoon gebied met bossen en zeer hoge duinen. We hebben genoten. Vandaag gaan we met de trein naar de hoofdstad van Litouwen: Vilnius. We zijn benieuwd hoe deze stad zich ontwikkelt.