Hoe verder?
21 juli 2014 - Laboe, Duitsland
Het heeft weinig zin om Gijs en Astrid met de Animato naar Kiel te brengen. Ik ben van plan te blijven liggen in Laboe. We kunnen beter met de bus gaan. Ik ga met hen mee om hen op het Hauptbahnhof op de airportbus naar Hamburg te zetten. Met nog een laatste koffie nemen we afscheid. Wat een prachtige week was het! Het afscheid kost me iedere keer weer moeite. Ik heb zoveel fantastische bemanning gehad. Ik ga in het centrum van Kiel nog wat boodschappen doen. Al snel neem ik bus terug naar Laboe. Praatje maken met Duitsers, die in de box naast de Animato zijn komen te liggen. Vooral toch klussen doen. Met contactklebe, die ik zowaar van de werf van Laboe krijg, lijm ik een rubberstrip om het luik op het voordek weer waterdicht te maken. Gijs zal trots op me zijn! Verder is er natuurlijk het nodige schoonmaakwerk te doen. Ik geef het op als ik het te heet krijg. Dat is al snel.... In koken heb ik geen zin. Ik beperk me tot het eten van veel zuivelproducten en fruit. Ja, en dan de vraag hoe nu verder? Een week wachten op Ger die vanaf 30 juli met me mee terug zeilt naar Nederland? Marie-Claire komt vanaf komende woensdagavond een lang weekend over. Met haar kan ik een leuke tripje in de omgeving van Kiel maken. Mooi vaarwater. Maar tot komend weekend is de wind NO. Ideaal om de Duitse bocht te nemen. Bovendien is er vanaf vrijdag regen en onweer op komst. Ik twijfel of ik dat toch maar niet met Marie-Claire moet gaan doen. Een nachtje over slapen.
De medepassagiers die de afgelopen drie maanden op de Animato te gast waren en over wie je zo enthousiast schrijft, hebben aangetoond dat moeder's spreuk "gasten en vis blijven maar drie dagen fris" niet altijd opgaat. Het verblijf op het water en de afwisselende zeiltocht zullen hier natuurlijk aan hebben bijgedragen.
Zoals je al eerder schreef, is het opvallend hoe jouw zeilreis en reisverslag het contact bevorderen met vrienden, kennissen en familieleden - ook met degenen die aan wal blijven, zoals wij.
Wij wensen je nog een prettige 'afronding' van de tocht met de Animato en hopen dat je de dagen zonder medepassagiers goed weet door te komen. Misschien geven die dagen je de gelegenheid om te overdenken of, en hoe, jouw kijk op het leven is veranderd door een paar maanden afstand te nemen van de dagelijkse tredmolen en beslommeringen. We zijn benieuwd om je conclusies te horen!