Theepot in de mast

Het schitterende weer houdt maar aan. Het is ongelooflijk hoeveel geluk we hebben. De Animato houdt zich prima. Er gaat wel eens wat fout, maar dat ligt aan stommiteiten van de bemanning. Laat ik er maar eerlijk mee voor de dag komen. Het gaat toch om de leut. Gisteren voeren we van het eilandje Anholt naar Helsingør. Het weer was er, halverwege de tocht, naar om de halfwinder op te zetten. Deze wordt met de genuaval gehesen. Terwijl ik het zeil al te voorschijn aan het halen was bemerkte ik dat de genuaval in de top van de mast aan de verkeerde kant van de zaling zat. Dat moet afgelopen najaar zijn gebeurd, toen er nieuwe verstaging is aangebracht. Mijn denkradars breng ik op volle toeren. Ik verzin een constructie waarbij via een katrol en een gewicht de genuaval aan de goede kant van de zaling moet komen. Voor de zekerheid breng ik een borgtouwtje aan om in geval van nood de genuaval in ieder geval weer omlaag te kunnen trekken. Als gewicht om de genuaval aan de goede kant van de zaling te kunnen laten zakken gebruik ik een gevulde theepot..... Hoe ingenieus. Ten minste, dat dacht ik. Ik begon met de operatie terwijl we gewoon aan het varen waren. Dat had ik beter niet kunnen doen. Toen ik met de operatie startte en de theepot omhoog hees, begon deze vervaarlijk te zwaaien. Gevolg was dat het borgtouwtje verstrikt raakte in de verstaging en uiteindelijk brak. De theepot zat ondertussen vast bovenin de 21 meter hoge mast. Als we in de haven komen zal er dus iemand de mast in moeten. Ik schaam me al bij de gedachte dat ik moet gaan vragen om een theepot uit de mast te laten halen...... Aan het eind van de tocht, voordat we de haven van Helsingør bereiken, probeer ik, door te rommelen met de genuaval, de theepot omlaag te krijgen. Dat lukt uiteindelijk. De schande, dat ik iemand zou moeten vragen om de mast in te gaan voor het eruit halen van de theepot, blijft me gelukkig bespaard. Maar de genuaval zit nog steeds aan de verkeerde kant van de zaling. Afijn, een van de komende dagen maar een nieuwe operatie theepot plannen.

18 meI

Na een heerlijk verblijf op het eiland Fur vertrekken we naar Gjøl. Er staat een stevige wind op de kop. We moeten door smalle ondiepe geulen. Het wordt dus motoren. Tijdens het varen blijkt dat er op verschillende plekken minder water staat dan de minimale diepte, die op de kaart staat aangegeven. Oppassen geblazen dus. Aangezien we, gezien de diepte, maar net aan in de haven van Gjøl zouden kunnen, besluiten we door te varen naar Aalborg. Onderweg lopen we tot onze schrik  een keer aan de grond op een plek waar toch echt voldoende water had moeten staan. Het loopt goed af. Zonder kleerscheuren bereiken we de haven van Aalborg. 

19 mei

De keuze van Aalborg blijkt niet verkeerd te zijn. In de ochtend verkennen we het stadje op de fiets. Je kunt zien dat er een hoop bedrijvigheid is. In het centrum is het gezellig druk. Bij het museum voor moderne kunsten lijkt het wasdag te zijn (zie foto), maar die was blijkt onderdeel van de expositie te zijn.

In de middag ruim 20 nM naar Hals, waar we de Limfjorden morgen gaan verlaten. Prima haven, waar we gezellig liggen. 

De afgelopen dagen steeds meer de tijd genomen om te lezen. Over ‘Dag Afrika’ van Marcia Luyten (presentator Buitenhof) ben ik zeer enthousiast. Ze weet de zwart-witdiscussie over het al dan niet zinvol zijn van ontwikkelingshulp mooi te nuanceren, journalistiek én op basisvakken haar persoonlijke ervaringen. Geeft Marie-Claire en mij te denken voor als we naar Afrika gaan! ‘Bidden op een bed violen’ van Jan Siebelink heb ik wel uitgelezen, goed geschr3cen, maar met godsdienstwaanzin heb ik niets. Annejet van der Zijl heeft met haar man een thriller geschreven: ‘De val van Anika S.’. Heb het in één ruk uitgelezen. 

20 tot en met 23 mei

We varen naar het eiland Anholt midden in het Kattegat. Vooraf wel even de havenmeester gebeld met de vraag of het niet te druk is. In de zomer is het een soort Vlieland. Overvol. Er blijkt nu meer dan voldoende plek. Vier jaar geleden ben ik er geweest met Harm. Voor Marie-Claire is het nieuw. We vermaken ons er teee volle dagen prima. Veel wandelen en fietsen. Ook vieren we er de verjaardag van Marie-Claire. Veel keuze aan restaurants voor haar verjaardagsdiner is er niet. Maar Anholt Kro blijkt ons prima te verzorgen. Gisteren van Anholt naar Heslingør.