Reparaties en weerzien met Marie-Claire

2 mei 2014 - Gotenburg, Zweden

Zeilwedstrijd LasersOm 07.00 u sta ik bij de reparateur. De man, die ik telefonisch heb gesproken is er niet. Hij heeft een dag vrij. De mannen, die er wel zijn kijken bedenkelijk. Ik word na enig aandringen toch geholpen. De reparateur zet het koelsysteem onder druk. Gelukkig horen we druppelen. Gelukkig, want dat betekent dat er een lek buiten het inwendige van de motor is. Geen nieuw element dus, waar ik een week op zou hebben moeten wachten. Het gaat om een slang. De reparateur is twee uur met de vervanging bezig, want het is moeilijk om op de plek des onheils te komen. Het is een pak van mijn hart dat de motor weer oké is, want de komende weken hebben we die op het Götakanaal hard nodig. De stuurautomaat kunnen ze op Öckerö niet maken. Ze bellen voor me naar een aantal adressen. Na drie keer beet bij een dealer van Raymarine (het merk van de stuurautomaat) in Göteborg.  Ze willen er vanmiddag naar kijken. Om 10.00 u vertrek ik op een kalme zee naar de jachthaven waar ik gisteren ben vertrokken. Bij aankomst in de jachthaven Långedag manoeuvreer ik tussen de zeilwedstrijd van de Lasers door. Als ik om 11.30 u bel wil de Raymarine man direct komen. Wat een geluk. Het blijkt een Engelsman te zijn. Gelijk lachen. Als ik vraag waarom hij in Zweden woont antwoordt hij: 'Ja, blond hè'. Over het leven in Zweden is hij in het algemeen zeer te spreken. 'Alleen een biertje is even duur als een vrouw.' Waarop ik antwoord: 'Dan zijn vrouwen hier in ieder geval relatief goedkoop.' Met de stuurautomaat kan hij me helaas niet helpen. De aandrijving van het roer is kapoerewiet.  Een nieuwe kost met plaatsen zo'n € 2.500. Hij adviseert me eerst te proberen met onderhoud het euvel te verhelpen. Dat kan pas volgende week. Hij belt met een zaak in Stockholm waar we over drie weken zijn. Het is geen ramp dat we op het Götakanaal niet over de stuurautomaat kunnen beschikken. 

Harm stuurt me een afbeelding van mijn tochtje vandaag van marinetraffic.com. Hij volgt me dus nog steeds. Leuk. 

Met de bekende tram 11 ga ik naar het centrum. Inkopen doen. Vervolgens met de bus naar het vliegveld. Marie-Claire landt keurig op tijd. Fijn weerzien. We hebben zin in een paar ontspannen weken. Helaas is ze snipverkouden. Ik maak aan boord een lichte maaltijd met zalm.

Foto’s