Götaälv en Trollhättankanaal

Direct  om 08.15 u de wind in de zeilen. Het zal volgens de voorspellingen nog enkele dagen mooi weer zijn. Daar willen we van profiteren. Al snel zijn we bij de Ålvsborgsbron,  een 40 meter hoge verkeersbrug.  Hier kunnen we onderdoor. De Stena Line laten we toch maar voor gaan (zie foto). Ook strijken we de zeilen. De volgende brug ligt in het centrum van Göteborg: de Götaälvbron. Doorvaarthoogte is 18 meter, dus die moet voor ons open. Zeer druk verkeer met ook trams. Ik houd mijn hart vast voor hoe lang het zal gaan duren. Maar kijk, hij gaat open voor een kustvaarder. Mazzel, zeker als we achterom kijken hoe groot de file is (met alleen al zes trams), die wij mede veroorzaakt hebben (zie foto, met ook markante gebouw de Lipstick). De rest van de dag is het dieselen over de Göta Älv en het Trollhätte Kanal. We verruilen de industriële omgeving van Göteborg voor de natuur. Het is genieten. Nog drie bruggen moeten voor ons open. Dat gaat gesmeerd. Dan komen we bij de eerste sluis: Lilla Edet.  Meteen al een te overbruggen hoogteverschil van 8 meter. Spannend. We hebben in diverse documentatie gelezen hoe je het beste te werk kunt gaan. Jammer is alleen dat de adviezen elkaar tegenspreken. In de kolk zijn maar enkele bolders.  Een bolder waar je bij binnenkomst in de sluis aan vastmaakt, verdwijnt bij het schutten omhoog onder water. Overpakken is niet te doen. Daarom het advies gevolgd om midscheeps bij een van de drie ladders, die er in de kolk zijn, te gaan liggen. Marie-Claire pakt met een korte lijn twee sporten van de ladder. Bij het stijgen van het water pakt ze steeds een volgende sport. Zie foto. Ik probeer ondertussen de boot recht te houden. Het gaat allemaal wonderwel goed. Ook al is het inmiddels 18.00 u geweest, we besluiten toch nog naar de voet van de sluizentrap van Trollhättan door te varen. Het motoren gaat niet snel, want we hebben de hele dag een stroom van minimaal 2 kn tegen. We varen immers stroomopwaarts. De omgeving wordt steeds bosrijker. Opeens verschijnt de sluizentrap. Een wonderlijk gezicht. In de gids, die we hebben, staat dat we bij de oude sluizentrap een ligplaats in de vrije natuur kunnen vinden. Als diepte staat 2,00 m aangegeven. Wij steken 1,95 m diep. We vinden een plekje langs een ponton. We hebben er meer dan 12 uur varen op zitten (65,4 nM). Na Göteborg geen varend schip meer gezien. We liggen hier helemaal alleen midden in het bos. Moe, maar voldaan.