Een barre tocht

Het plan was vandaag terug te gaan naar Ruhnu. Voor Marie-Claire ook leuk om te ervaren. Het ligt op de route.  weersvoorspelling gooit roet in het eten. Vanmiddag is daar 26 kn wind. Marie-Claire en ik besluiten naar een haven te gaan aan de westkust van de Golf van Riga. Om 09.00 u zwaaien Hetty en Kees ons uit. Vannacht zijn ze nog aan boord blijven slapen. De komende twee nachten hebben ze een hotel, want ze vliegen pas woensdag terug naar Nederland.

Buiten de haven gaan direct de zeilen op. Zeilend varen we de rivier de Daugava af. Buitengaats zien we overal buien om ons heen. Er valt niet aan te ontkomen, ook wij vallen eraan ten prooi. In de buien loopt de windsnelheid op tot boven de 20 kn. Verder blijft de wind onder de 15 kn, meestentijds zelfs onder de 10 kn. Maar we moeten pal tegen de wind naar onze bestemming Mersrags. Dit ligt op 40 nM van Riga. Kruisend zouden we er tot laat in de avond over doen. Op de motor is ook niet aangenaam. Er staan behoorlijke golven. Uiteindelijk leggen we het grootste deel van het traject op combinatie van fok en motor af. Met de zware regenwolken die regelmatig leeglopen maakt de Golf van Riga een onheilspellende indruk. Om 19.30 u leggen we in Mersrags aan. De faciliteiten zijn er sinds 2008, toen René Vleut zijn Vaarwijzer voor dit gebied schreef, er gelukkig beter op geworden. Hij had er geen goed woord voor over. Er liggen nu een paar keurige steigers. Marie-Claire maakt een Hollandse maaltijd met het op de markt in Riga gekochte inderdaad prima varkensvlees, champignons, wortel en puree van échte aardappelen.