De Animato ruikt zijn stal(ling)

De ochtend gebruik ik voor inkopen om de voorraad voor de laatste keer aan te vullen. Ook zet ik me ertoe aan om (grote) schoonmaak te houden. Ger haal ik op het station op. Al tijdens de wandeling naar de haven wordt mij duidelijk dat Ger helemaal niet via Borkum wil varen. De wind is vandaag N/NO, morgen NW en wordt donderdag ZW. Hij stelt voor om direct zo ver mogelijk te varen, dus de komende nacht door te halen. Eerlijk gezegd had ik daar al rekening mee gehouden. De afvaart is gepland om 14.30 u bij hoogwater. We hebben nog voldoende tijd voor de lunch, die voornamelijk uit aardbeientaart bestaat. Maar het zal Ger niet zijn, hij ziet natuurlijk direct wat er aan boord moet gebeuren. Ieder moertje van de v/h Lady Francisca kent hij. Het buiswater in het ankerhuis heb ik nog nooit afgetapt. Ger steekt zelf de handen uit de mouwen. Er blijkt niet één teiltje, maar uiteindelijk wel acht teiltjes water uit te komen. We varen op precies het geplande tijdstip uit. Als we op de Eems komen is de wind fors (boven de 20 kn). Helaas, in de klapperende fok, die al van het nodige patchwork is voorzien, komt een flinke scheur. We varen op de motor tot voorbij Borkum. De korte route langs de ondiepten via het Hubertgat nemen we niet. Bij deze harde wind kunnen we het risico niet nemen. Het gaat flink te keer. Als we ten noorden van Borkum in westelijke richting gaan varen wordt het comfortabeler, zeker als we de ondiepten achter ons laten. Met de halve wind die we dan hebben zetten we het grootzeil op. Dat gebeurt om 18.15 u. We halen met de stroom mee regelmatig 8 kn, dus de motor kan uit. Ik maak iets eenvoudigs te eten: rijst met wat nasivlees. Als we boven Schiermonnikoog varen gaat de zon prachtig onder. Het is genieten op het water. Vreemd genoeg zien we geen andere zeilschepen. Wel vissersschepen. Ik ben blij dat ik de, door Ger als 'speeltje' aangeduide, AIS heb. Met de hulp daarvan kan ik de steeds veranderende koers van de vissersschepen goed in de gaten houden. Om 23.30 u gaat Ger naar zijn kooi in het achterschip. Als gevolg van een, wat later een klapperende plank in de bakskist blijkt te zijn, kan hij de slaap niet vatten. Hij verhuist naar het voorschip. Ik ga, voorzien van koffie, koeken, fruit en sigaren (wat een combinatie....) de nachtwake in.