Dat is nog eens zeilen en genieten!

Estland: dit voor velen onbekende land heeft ons veel te bieden. Het is deze week -tot zondag 11 augustus- warm en de wind laat ons niet in de steek. Wij kunnen veel zeilen. Op donderdag begint het rustig, met wind van opzij. De wind trekt aan, de boot gaat flink scheef en bij windvlagen van 22 knoop geeft Marie-Claire het roer aan Tom over. Hij ziet zelfs windvlagen van 27 knoop (ruim 6 Bft) op de teller. Het water rond de boot spettert en bruist. Dit is nog eens zeilen! De wind neemt na enkele uren af, maar juist als wij de haven ingaan, staat er 5 Bft wind. Wij kunnen wel een boei aan de haak slaan, maar de kracht op de lijn is te groot om hem te houden. Als de achterkant van de boot vlakbij de steiger is, springt een Duitser aan boord en helpt ons met de boei, dat is pas “wir schaffen dass”.

Na dit avontuur hebben wij een bier en een dinertje op het terras van de haven van Kuressaare verdiend. De prijzen zijn in Estland laag en Paul troont ons mee naar de gezelligheid van een terrasje in elk plaatsje waar wij zijn! Op het eilandje Muhu moeten we wel eerst 10 km fietsen voor we überhaupt een terrasje ontwaren. Paul heeft in jaren niet gefietst, zijn familie in Nederland is verbaasd dat hij dat zelfs kan…. Later in de week, op de zuidpunt van Säärema fietsen we 5 km om een restaurant en heerlijk diner te bereiken. 

We hebben een aantal klussen te doen: er lekt wat diesel en er lekt water tot in de hondenkooi, een van de slaapplaatsen. Drie ingenieurs aan boord hebben moeite om te ontdekken waar de lekkages ontstaan, laat staan hoe ze verholpen moeten worden. Afijn, het verhindert het vervolg van onze zeilreis geenszins. Tom lost de verstopping van de toilet door WC-papier op, een vies klusje. 

De Esten zijn vriendelijke mensen. De wieltjes van het rolkoffertje van Paul worden in een metaalfabriekje naast een van de havens gemaakt, voor een prikkie. In Kuressaare worden we uitgenodigd door Esten op hun boot; 8 mannen hebben gezamenlijk een boot. Estland is in 1991 onafhankelijk geworden. De EU heeft welvaart gebracht, digitaal doet men niet voor Nederland onder (we betalen bijvoorbeeld overal met een pasje), maar de hulp van de EU heeft de Esten lui gemaakt; het is Letland dat nu voorop loopt in de ontwikkelingen, vertellen ze.In en buiten de steden zien we toch ook veel eenvoudig en in slechte staat verkerende huizen. Op een van de eilanden rijden de vrouwen in motor met zijspan!

Het is een uitgestrekt land, met veel bossen, ietwat saai, en maar 1,5 miljoen inwoners. In de havens is de afgelopen decennia flink geïnvesteerd, vaak met EU-gelden, en de voorzieningen zijn keurig netjes. Wij zijn er blij mee.

Na deze zondag, een rustdag met harde wind en veel buien, steken we over naar Letland, waar we een nieuwe verkenningstocht starten. Het is bewolkt met een zonnetje, met wind: een prachtige zeildag. Het diner in het door Tripadvisor aangeraden restaurant is heerlijk en niet duur.