Daar gaan we weer!

Wat een fantastische start van ons avontuur! De eerste week zat alles mee. De Animato verkeert in topconditie, zijn bemanning in opperbeste stemming. Ook het mooie weer helpt mee. De aanloop naar ons vertrek was spannend.  Vorig najaar hadden we de verstaging laten vervangen bij van der Neut in Middelharnis. Dat mocht wel nu de Animato 20 jaar oud is. Maar er moest meer gebeuren om een nieuwe grote tocht te kunnen ondernemen. Het belangrijkste was het vervangen van de 'stuffing box', de afdichting voor waar de schroefas door de huid van het schip met de motor is verbonden. De verzekering eist dat deze minimaal eenmaal per 15 jaar wordt vernieuwd. Verder wilden we de brandstoftank laten schoonmaken. De filters lieten zien dat er mogelijk een bacterie in zat. Dat zijn de consequenties van het nu gebruikelijke mengen met biobrandstof. De werkzaamheden wilden we door de werf Rexwinkel in Numansdorp laten doen. Afgesproken was dat we de Animato daar begin maart zouden brengen. Maar het vroor toen. De Animato lag in de thuishaven Stad aan 't Haringvliet in het ijs. Pas medio maart was de Animato bij Rexwinkel.  Gevolg: geen garantie dat de werkzaamheden op de geplande datum van vertrek, 1 mei, klaar zouden zijn. Op 20 april bleek bovendien dat niet alleen de stuffing box vervangen moest worden, maar dat we een compleet nieuwe schroefas nodig hadden. Weliswaar standaard leverbaar, maar er moest wel een speciaal draadeinde op gedraaid worden. Met de nodige druk kon ik de nieuwe schroefas op 27 april ophalen in Hardinxveld - Giessendam. Rexwinkel was zo behulpzaam om de schroefas er op 30 april op te zetten en de Animato direct te water te laten. Dit ondanks de drukte en vooral het slechte weer. De medewerkers van Rexwinkel hebben we leren kennen als vakbekwaam én prettig in de omgang. De Animato was dus precies op 1 mei vaarklaar. In het weekend van 28/29 april was ik al drie keer met een volle auto met zeilen, vouwfietsen, kleding en proviand vanuit Den Haag naar Numansdorp op en neer gereden. In de weken ervoor hadden we geschuurd en antifouling  aangebracht. Verder nog 100 klusjes gedaan.

1 mei

Dag van vertrek. De weersvoorspellingen voor de komende week zijn hartstikke goed. We willen toch de staande mastroute doen om rustig te kunnen beproeven of de Animato helemaal op orde is. Gijs brengt ons met onze auto weg naar Numansdorp. Marieke wuift ons uit. Gijs zou Gijs niet zijn als hij niet zijn fiets in de auto mee zou willen nemen. Hij is van plan om vanuit Numansdorp naar Rotterdam, waar hij een vergadering van de bezwarencommissie heeft,  op en neer te fietsen. De auto zet hij dan 's avonds in onze garage. Om 10.00 u in Numansdorp laden we de laatste spullen uit de auto. Gijs stapt op de fiets. We lopen naar de Animato waar ik erachter kom dat ik de verkeerde jas aan heb. De sleutels van de Animato zitten in mijn andere jas, die nog thuis hangt. Wat te doen? Gijs heeft de autosleutels mee. Het streekvervoer staakt. Gelukkig neemt Gijs zijn telefoon op. Hij fietst terug naar Numansdorp. Nu kan ik met de auto op en neer naar Den Haag. Om 12.30 u kunnen we aan boord. Toch zullen we het vertrek moeten uitstellen. De spoorbrug bij Dordrecht blijkt er voor onderhoud uit te liggen. Morgen om 13.15 u is er enkel een bediening. Dat wordt dan vervolgens nog haasten,  want die avond draait de spoorbrug over de Gouwe voor het laatst tot 13 mei. De werkzaamheden aan beide spoorbruggen zijn lekker op elkaar afgestemd. Nee, dus. Ach, op het water moet je flexibel zijn. En dat zijn we 😁.

2 mei

Om 09.45 u varen we uit. We meren keurig om 12.00 u aan de wachtsteiger voor de spoorbrug Dordrecht. Er verzamelen zich 6 schepen, die ook de staande mastroute gaan nemen. Het is een internationaal gezelschap van een Duitser, een Brit en een Rus! Ze blijken zich niet goed voorbereid te hebben op wat hen te wachten staat. Ik geef uitleg over het gebruik van de staande mastroute. Om 17.30 u zijn we via de Hollandse IJssel bij de spoorbrug over de Gouwe. Deze draait om 18.30 u als er beroepsvaart is, die om bediening vraagt. Helaas. Wachten tot 20.30 u. Het wordt al donker, ook al omdat de bewolking met regen op ons afkomt. Het konvooi zet zich weer in beweging. Bij de hefbrug van Boskoop gaat het fout. Vanuit de tegenrichting komt er plotseling een fors containerschip. Als gevolg van werkzaamheden aan de oever is er nauwelijks manoeuvreerruimte.  Ik raak een stalen meerpaal. Gekraak. Krijgt ons avontuur nu al een einde? Na inspectie blijkt de schade mee te vallen. We varen door tot Woubrugge aan het Braasemermeer. Daar leggen we om 23.45 u naast een motorjacht aan. De eigenaar halen we uit zijn slaap. Toch reageert hij aardig. 

3 mei

De Kaagbrug  over het spoor en de A44 wordt maar een paar keer per dag bediend. We willen de opening van 09.30 u hebben. Om 07.00 u vertrekken we uit Woubrugge. In een konvooi met 6 beroepsschepen varen we over de Ringvaart van de Haarlemmermeer naar Haarlem. Hadden we nog nooit gedaan. Langs de nog net niet uitgebloeide bloembollen. Prachtig! Ook het varen over het Spaarne door Haarlem is een belevenis.  Om 14.30 u draaien we het Noordzeekanaal op. De sluis van IJmuiden gaat direct voor ons open. Om 17.00 u meren we in de Marina af. In de afgelopen twee dagen hebben we 36 bruggen en 3 sluizen gepasseerd!

4 mei

Deze mooie dag gebruiken we om de zeilen aan te slaan. Gaat voorspoedig. In de middag kunnen we nog inkopen doen in IJmuiden. De vouwfietsen komen direct van pas. Handig! We hadden nog een Batavus van 40 jaar oud. Weliswaar wat zwaar en niet echt klein op te vouwen, maar rijdt nog prima. Begin dit jaar een nieuwe erbij aangeschaft, een Dahon. Kan een zeer handzaam pakketje van gemaakt worden . Samen passen ze precies in de bakskist.  Ideaal. De dodenherdenking volgen we op de tv vanuit onze kajuit. 

5 mei

De eerste echte zeildag. Na brandstof gebunkerd te hebben zijn we om 06.30 u op zee onder zeil. De reeflijnen netjes aangebracht, maar die hopen we voorlopig niet nodig te hebben. Onze bestemming is Den Helder. Daar kunnen we al om 12.30 u zijn. Het gaat als een speer. We besluiten door te varen naar Vlieland. Halverwege Texel zetten we om 15.00 u de motor bij. Bij het beruchte Stortemelk, het zeegat tussen Vlieland en Terschelling zijn we om 18.30 u. De geul loopt hier vlak langs het strand van Vlieland. Leuk, maar werkt wel op de zenuwen. Tegen de sterke stroom in gaat het laatste stuk langzaam. Om 19.30 u leggen we in de volle haven aan. Het mooie weer tijdens de voorjaarsvakantie heeft veel watersporters naar de Wadden gelokt. Het jacht waar we langszij aanleggen is niet blij met ons als nieuwe buren. We laten de goede stemming er niet onder lijden. Morgenochtend vroeg zijn we weer weg. 

6 mei

Weer om 05.00 u op. Om 05.45 u varen we uit. Nu met de stroom mee over het Stortemelk. Prachtige zonsopkomst op het wad. De wind komt vanuit het oosten. Tijdens het varen willen we kijken hoe ver we kunnen komen. De vraag is of Borkum haalbaar is. Eventueel kunnen we uitwijken naar Lauwersoog.  Maar om 13.30 u zijn we, wel met hulp van de  motor, ter hoogte van het zeegat tussen Ameland en Schiermonnikoog. We besluiten door te varen naar Borkum. Gezien het mooie weer durven we het aan om de route via het Hubertgat, vlak langs Rottummerplaat en Rottummeroog, te nemen. Ook hier wegen de laatste loodjes tegen de stroom in weer zwaar.  We komen om 19.45 u, na 14 uur varen, op Borkum aan. Bij het aanleggen worden we door een vriendelijke Duitser geholpen. Een Zweed maak ik wegwijs hoe hij door Nederland kan komen. Hij is op weg naar Portugal met zijn jacht.Eten bij ons favoriete restaurant Am Yachthafen. We zijn hier al heel wat keren geweest. Het restaurant staat bekend om de enorme schnitzels. Er zijn nieuwe eigenaren. Maar de keuken is nog als vanouds.

7 mei

Lekker een dagje reutefleuten. We blijven op Borkum. Tussen de jachthaven en het stadje ligt een mooi natuurgebied. Met onze nieuwe hobby 'vogeltjes kijken' komen we volop aan onze trekken. 

8 mei

De afvaart is klokslag 07.00 u. Met een snelheid van 9 kn stroom mee het zeegat uit. We wenden de steven naar Helgoland. We hoopten er met de voorspelde wind vanuit zuidoost in één slag daar te kunnen komen. De wind komt echter uit het oosten. Ook al om de diverse scheepvaartroutes  te kunnen kruisen, moeten we enkele slagen maken. De AIS (Automatic Identification System ) is ons zeer behulpzaam om niet op botskoers met de joekels  van zeeschepen te komen. Uitermate nuttig instrument, maar ook leuk speeltje.Het is altijd fantastisch om Helgoland uit zee te zien opdoemen. De rode rotsmassa met steile kliffen is imposant. In de haven worden we met open armen ontvangen door een Duits echtpaar dat ons netjes langszij naast hun jacht geleidt. Ook zij gaan de komende maanden de Baltics verkennen. In tegenstelling tot wat we verwachtten, gelet op de naderende Hemelvaart, blijkt het rustig in de haven.

9 mei

We beginnen de dag met een wandeling over de 'klippenrandweg'. Vier jaar geleden heb ik die ook gelopen met Wio en Siebe. Marie-Claire is er nog niet geweest. Op de rotsen broeden honderden paren van de Jan van Gent en de zeekoet.  Het is een fantastisch schouwspel. De Jan van Gent duikt spectaculair  van grote hoogte naar vis. De zeekoet legt één ei op de kalender rots, peervormig zodat die niet kan wegrollen. Jonge zeekoeten springen na drie weken na de geboorte van de klif in zee. Dat kunnen we helaas niet zien, want dat gebeurt in juni. Om 12.00 u vertrekken we naar Hőrnum op de zuidpunt van het eiland Sylt. Heerlijk zeilen met een ruime wind. We zijn er om 18.30 u. Op dit Duitse 'miljonairseiland' waren we ook in 2011 met onze FiftyFifty. In de jachthaven zijn er echter geen voorzieningen. Een nieuw clubgebouw is in aanbouw. Geen probleem, alles wat we nodig hebben is aan boord. 

10 mei

Vandaag blijven we op Sylt. Er is regen, harde wind en onweer voorspeld. Maar de ochtend is nog prachtig. We besluiten te gaan fietsen naar Westland,  het stadje in het midden van het 40 km langwerpige eiland. Een stuk naast de hoofdweg loopt een mooi duinpad.  Na 7 km krijg ik helaas een lekke band met de Dahon. Geen plakspullen. De fietstocht gaat soepel over in een wandeling terug naar Hőrnum. Een Duits echtpaar stopt en biedt ons spontaan een lift aan. Ik neem met de Dahon achterin de auto plaats, Marie-Claire fietst door. In Hőrnum vragen we bij drie fietsverhuurbedrijven naar  bandenplakspullen.  Geen van drieën zegt ze te hebben..... Laten repareren zit er ook niet in. Het is Hemelvaartsdag.  Dan maar koffie met overheerlijke taart. In de middag barst de regen toch los. Er loopt een Nederlands jacht komende van Helgoland de haven binnen. Ze hebben op zee meer dan 30 kn (7 bft) wind gehad.  Het vrouwelijke bemanningslid is flink zeeziek geworden. Een raadsel is waarom ze juist deze dag voor de tocht gekozen hebben. De schipper vertelt dat het er vanmorgen zo mooi uitzag....