Afwegen

Als we 's ochtends opstaan denken we dat we nog niet kunnen vertrekken. We horen de wind gieren. Als ik het weerbericht bekijk is mijn conclusie dat we toch een afweging moeten maken. Marie-Claire neemt zondag het vliegtuig vanuit Kopenhagen naar huis. Het zou mooi zijn als we vandaag in Ystad kunnen komen. De treinverbinding Ystad - Malmö - Kopenhagen is prima. Maar ook vanuit Simrishamn is het goed te doen. Probleem is echter dat de wind gaat draaien en de komende dagen veel regen wordt voorspeld. Ik zal dan tot dinsdag in Simrishamn moeten blijven. Gijs en Astrid zullen in dat geval a.s. maandag hier naar toe moeten komen. Zij landen op het vliegveld van Kopenhagen. Het met hen af te leggen traject wordt wel erg groot als ze de maandag erop hun geboekte vliegticket terug vanuit Hamburg willen gebruiken. Marie-Claire en ik besluiten eendrachtig de tocht naar Ystad vandaag toch te maken. Onze Duitse buren verklaren ons niet voor gek, maar zouden het zelf niet doen. Met vijf man hulp worden we om 09.15 u de box uitgeleid. Dat gaat niet zonder problemen, maar wel zonder schade. Dan het meest precaire stuk: de pieren uitvaren. We worden wel heen en weer geslingerd, maar het valt uiteindelijk mee. Eenmaal buitengaats gaat het gesmeerd. De windsnelheid loopt regelmatig op tot ruim boven de 20 kn, maar we kiezen een ruime koers en varen alleen op de fok. Met dit enkele voorzeil bereiken we toch een snelheid van 6 à 7 kn. Marie-Claire neemt moedig achter het roer plaats. Het is een mooi traject langs de kust. Als we de zuidoost punt gerond hebben varen we in de luwte van het land naar Ystad. We houden het (bijna) droog. We krijgen slechts een paar druppels, terwijl de lucht even verderop er dreigend uitziet. Op de marifoon horen we een stormwaarschuwing windkracht 8 Bft voor Bornholm dat op dat moment slechts 15 nM van ons vandaan ligt. Je kunt je afvragen wat je met zo'n bericht moet. We kunnen toch geen kant meer op. De 35 nM naar Ystad hebben we om 14.35 u afgelegd zonder in de storm terecht te zijn gekomen. Blijkbaar heeft ons uitvaren uit Simrishamn ook anderen over de streep getrokken. Na ons komen alle 'bekenden' een voor een de jachthaven van Ystad binnen: Kees en Margot, Frits en Ineke, de Belgen en nog Duitsers, die we al eerder hebben ontmoet. Ystad heeft een plezierige jachthaven. Ook de stad is leuk (bekend van commissaris Wallander in de boeken van Henning Mankell). Het captains dinner voor Marie-Claire gebruiken in Store Thor. Een prima tent. We eten buiten op een overdekt terras. Ondertussen is het flink gaan regenen.